procinctus

procinctus
[st1]1 [-] prōcinctus, a, um : part. passé de procingo, inusité : qui est tout prêt, équipé, prêt au combat.    - procincta classis, Gell. Fest. : armée en bataille, troupes rangées.    - procinctum testamentum facere, Cic. : faire un testament sur le champ de bataille. [st1]2 [-] prōcinctŭs, ūs, m. (seul. à l’acc. et à l’abl.) : - [abcl][b]a - action de se tenir prêt au combat, tenue du soldat prêt au combat. - [abcl]b - expédition (militaire); combat, engagement.[/b]    - tendere ad procinctum, Plin. : marcher au combat.    - in procinctu : - [abcl]a - sous les armes. - [abcl]b - prêt à combattre. - [abcl]c - à portée, sous la main.    - in procinctu esse, Cic. (in procinctu stare, Quint.) : être tout prêt.    - in procinctu habere : - [abcl]a - avoir sous la main, tenir prêt. - [abcl]b - tenir sous les armes, tenir en haleine.    - in procinctu mors habenda, Quint. : il faut toujours se tenir prêt à mourir.    - clementiam in procinctu habeo, Sen. Clem. : ma clémence est toute prête à agir.
* * *
[st1]1 [-] prōcinctus, a, um : part. passé de procingo, inusité : qui est tout prêt, équipé, prêt au combat.    - procincta classis, Gell. Fest. : armée en bataille, troupes rangées.    - procinctum testamentum facere, Cic. : faire un testament sur le champ de bataille. [st1]2 [-] prōcinctŭs, ūs, m. (seul. à l’acc. et à l’abl.) : - [abcl][b]a - action de se tenir prêt au combat, tenue du soldat prêt au combat. - [abcl]b - expédition (militaire); combat, engagement.[/b]    - tendere ad procinctum, Plin. : marcher au combat.    - in procinctu : - [abcl]a - sous les armes. - [abcl]b - prêt à combattre. - [abcl]c - à portée, sous la main.    - in procinctu esse, Cic. (in procinctu stare, Quint.) : être tout prêt.    - in procinctu habere : - [abcl]a - avoir sous la main, tenir prêt. - [abcl]b - tenir sous les armes, tenir en haleine.    - in procinctu mors habenda, Quint. : il faut toujours se tenir prêt à mourir.    - clementiam in procinctu habeo, Sen. Clem. : ma clémence est toute prête à agir.
* * *
I.
    Proctinctus, Adiectiuum. Gell. Armé et equippé tout prest à combatre.
II.
    Procinctus, huius procinctus, m. g. Plin. L'apprest et estat de l'armee, quand elle veult donner dedens.
\
    In procinctu facere. Ouidius. Sur le poinct qu'on veult donner dedens.
\
    In procinctu stare. Quintil. Avoir la lance sur la cuisse, Estre prest à combatre. B.
\
    In procinctu habere. Quintil. Tout prest et appareillé.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • procinctus — /prasir)(k)tas/ In the Roman law, a girding or preparing for battle. Testamentum in procinctu, a will made by a soldier, while girding himself, or preparing to engage in battle …   Black's law dictionary

  • Dargida procinctus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • procinto — (del lat. «procinctus», preparado; ant.) m. Estado que precede inmediatamente a cierto suceso; particularmente, a una *batalla. ⇒ *Inminencia. * * * procinto. (Del lat. procinctus, preparado). m. desus. Estado inmediato y próximo de ejecutarse… …   Enciclopedia Universal

  • apprest — Apprest, Apparatus, Apparatio, Ornatus, Instauratio, Parasceue, Praemunitio. L apprest et estat de l armée quand elle veut donner dedans, Procinctus, huius procinctus. Apprest du triomphe, Triumphi instrumentum, Triumphi apparatus. Grand apprest… …   Thresor de la langue françoyse

  • Procinct — Pro*cinct , n. [L. procinctus, fr. procingere, procinctum, to gird up.] A state of complete readiness for action. [Obs.] War in procinct. Milton. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Dargida — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • MILITES — I. MILITES Haeretici, qui alias Floriniani et Corpocratiani, sic dicti, quia de Militaribus fuerunt, Philastrius de Haeres. Part. 3. c. 10, II. MILITES qui aetate apud Romanos lecti, indicat Lex a Sempronio Graccho Tribuno Plebis lata: Ne quis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • procinto — 1pro·cìn·to s.m.inv. BU solo nella loc. → in procinto di {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. procĭnctu, tratto dalla loc. in procinctu, abl. di procinctus assetto di guerra . POLIREMATICHE: in procinto di: loc.prep. CO 2pro·cìn·to… …   Dizionario italiano

  • procinto — {{hw}}{{procinto}}{{/hw}}s. m. ¡ Solo nella locuz. in procinto di, sul punto di: essere in procinto di partire. ETIMOLOGIA: dal lat. procinctus ‘assetto di guerra’, comp. di pro ‘davanti, in difesa’ e un deriv. di cingere ‘cingere (le armi)’ …   Enciclopedia di italiano

  • procinto — s.m. [dal lat. procinctus us assetto di guerra (der. di procingĕre cingere, preparare, armare ), che forma le espressioni in procinctu habēre, in procinctu stare tenere pronto, stare pronto a combattere ]. [condizione di fatto o situazione… …   Enciclopedia Italiana

  • procinto — (Del lat. procinctus, preparado). m. desus. Estado inmediato y próximo de ejecutarse algo y, especialmente, en la milicia, el hecho de estar para darse una batalla …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”